از غدیر تا عاشورا
اولین شراره های آتش کین دشمن در کنار غدیر تولد یافت. آن زمان که پیامبر صلی الله علیه و آله دست امیرالمؤمنین علیه السلام گرفت و فرمود: من کنت مولاه فهذا علی مولاه ، پیامبر صلی الله علیه و آله شاید سخن تازه ای نگفته بود و سرّ مکنونی را فاش نکرده بود، آنچه را بارها و بارها گفته بود، این بار با سخنی شفاف تر و با صراحت بیشتری بیان کرد، اول از صداقت و امانت خویش پرسیده بود و همگان مهر تأیید بر گفتارش زدند و بعد بر ولایت خویش اعتراف گرفته بودند و همگان مقر آمده بودند که از خویش بر خویش اولی تر پیامبر صلی الله علیه و آله است. پس از اثبات صریح و مکرر منزلت خویش نوبت به امیرالمؤمنین علیه السلام رسید. …امام و اکمال دین… آنچه من بر شما بوده ام، از این پس امیرالمؤمنین علیه السلام بر شماست. هرکه به کشتی نبوت من درآمده است، اینک در ساحل امامت امیرالمؤمنین علیه السلام پیاده شود وگرنه بی تردید غرق می گردد. آمده بودم که از ظلمت، شما را رهایی بخشم و اینک خورشید در دستهای مولی الموحدین علی علیه السلام است. آمده بودم که از عذاب الهی شما را بر حذر دارم، بترسید از خیانت به امیرالمومنین علیه السلام . آمده بودم که دین را بیاورم که امیرالمؤمنین علیه السلام دین است به تمامه. امیرالمومنین علیه السلام مظهر اتم و اکمل دین است. راه با علی علیه السلام هدایت و بدون او ضلالت است. سخن تمام و نیز رسالت من. (الیوم اکملت لکم دینکم و…) اما با این دو مصیبت عظمی - خانه نشینی خورشید و سیاه دلی مردم - اسلام غریب شد و آرام آرام آن دشنه ها که کارگاه انکار غدیر ساخته و پرداخته شده بود از نیام خباثت درآمد و مهیای قتل آل الله شد. با اولین ضربه عرش بر فرش به لرزه درآمد و فرق امید شکافته گشت و خون محراب مظلومت را پوشاند. با دومین ضربه امام حسن علیه السلام و با سومین و چهارمین … امام حسین علیه السلام عصاره مظلومیت تاریخ به خون نشست و منکران غدیر و خفاشان ولایت گریز حضور ممتد و مستمر شب را جشن گرفتند. … و از آن پس تاکنون و تا قیام قائم آل محمد علیهم السلام آنچه تعدی و ستم بر اسلام و اسلامیان رفته و می رود همه بدست نوادگان و اخلاف همان کسانی است که در غدیر کینه و نفاق را به پا داشتند.
آری! حسین را کشتند. دوباره باز غدیر را به خاک و خون کشیده اند. شقی ترین اشقیا در کربلا حاضر شدند. بغضها، کینه ها، حسادتها و کفر و نفاق انباشته در سینه ها را یکجا در نیزه ها و شمشیرها ریختند و به سوی اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله حمله ور شدند. کشتند و اسیر کردند تا درخت دین را ریشه کن و نام پیامبر صلی الله علیه و آله را از صفحه روزگار محو نمایند.
آری اراده کردند نور خدا را با دهان¬های پلید خود خاموش سازند غافل از اینکه پرفروغ تر می شود. دوباره قتلگاه است و پیکر پاره پاره حسین علیه السلام … و زینب سلام الله علیها است که بانگ می زند حسین علیه السلام را دوشنبه کشتند. عاشورا که دوشنبه نبود؟ اما سقیفه که دوشنبه که بود! و تیری که در کربلا سینه امام حسین علیه السلام را نشانه رفت در سقیفه دستان پلیدی کمان آن را کشیده بود و آن روز دوشنبه بود. اکنون دوباره در آستانه فرارسیدن محرم هستیم و وارث غدیر و یادگار عاشورا حضرت حجت بن الحسن المهدی علیه السلام سیه پوش شده است و شیعیان نیز … عاشورا را پاس بداریم تا غدیر زنده بماند.