« نماز رزمندگان ما را به پیروزی می رساند»
نماز مهمترین و برترین وسیلهی یاد خداست.(1) عبد مؤمن با نماز از عالم خاکی فاصله می گیرد و بر دروازهی ملکوت پا می گذارد؛ زشتی ها و پلیدی ها را به کناری می نهند و زیبایی ها و پاکی ها را بر می گزیند. نماز، یاد خداست و یاد خدا مایهی آرامش دلهاست. از این رو نگرانی و اضطراب را می زداید و دلهره و ترس را از خانهی دل فراری می دهد. به همین دلیل خداوند متعال از مؤمنان می خواهد در کنار استقامت و پایداری، سختی ها و ناملایمات را با استعانت جستن از نماز در هم شکنند.(2)
یاری خواستن از نماز میدان جنگ را نیز در بر می گیرد. از این روز مجاهدان فی سبیل الله در مصاف با دشمن باید از نماز یاری بخواهند و روح خود را با آن صلابت و استواری بخشند.
رزمندگان اسلام در دفاع مقدس، فرمان یاری خواستن و کمک گرفتن از نماز را با شایستگی اجابت کردند. رزمندگان اسلام در هشت سال دفاع مقدس، خالصانه ترین و خاشعانه ترین نمازها را بر گسترهی زمین خاکی و در سنگرها و پشت خاکریزها اقامه کردند، اما افسوس که برای انعکاس این نمازها و زیبایی های آنها، زبان و قلم بشری ناتوان و نارساست. آنچه از نماز رزمندگان ثبت شده و بازتاب یافته است، نشان می دهد که آنان در سختی های نبرد، حقیقتاً به نماز پناه می بردند و با آن در یاد خدا مستغرق می شدند و روح خویش را پرتوانتر و استوارتر می کردند. در اینجا مجال نیست تا این همه را بازگوئیم، لاجرم به نمونه ای بسنده می کنیم.
فرماندهان بر این باور بودند که نماز همراه با خشوع آنان را در رزم یاری می دهد. یکی از رزمندگان دربارهی عملیات صاحب الزمان(عج) می گوید:
نماز جماعت بود، عطر دعا و مناجات همه جا را معطر نموده بود. چونان کویر، حسرت شکفتن داشتند و به ضیافت زلال باران الهی چشم دوخته بودند. محفل نورانی و عرفانی بود. فرمانده تیپ، برادر رضایی که از دور ناظر بود پیش آمد و درحالیکه دست معاون گردان-عباسعلی سخاوتی که در همین عملیات به شهادت رسید- را در دست می فشرد، گفت: من نماز بچه های شما را دیدم، شکی نیست که امشب خبر خوشی به امام امت خواهیم داد و این چنین شد؛ با یورش برق آسای دلاوران سپاه اسلام، دشمن متحمل شکست سختی شد.(3)
1) «أقم الصلاه لِذِکری» طه/14؛ به یاد من نماز را برپادار.
2) «إستعینوا بالصبر و الصلاه» بقره/153؛ از شکیبایی و نماز یاری جوئید.
3)خودشکنان، مرتضی جمشیدیان، ص26.