آیا تاکنون به این فکر کرده اید که چه عواملی ما را از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف جدا کرده و ما از او غافل شده ایم؟
امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در این رابطه می فرمایند: فما یحبسنا عنهم إلا ما یتصل بنا ممّا نکرهه و لا نؤثره منهم (بحارالانوار ج 53 ص 176) آنچه که ما را از شیعیان دور نگاه داشته، گناهان و خطاهایی است که مرتکب می شوند و ما چنین انتظاری از آنان نداشتیم.
یک منتظر واقعی می کوشد تا لحظه به لحظه کردار خویش را با خواست مولایش تطبیق دهد و با فاصله گرفتن از گناه و قدم برداشتن در صراط مستقیم، خود را به محضر حجت زمان نزدیکتر سازد.
اما چگونه می توان از تندباد گناه در امان ماند؟ امیرالمؤمنین علیه السلام در مناجات شعبانیه خویش، می فرمایند: إلهی لم یکن لی حول فانتقل به عن معصیتک إلا فی وقت ایقظتنی لمحبتک؛ (مفاتیح الجنان، مناجات شعبانیه) پروردگارا، هیچ نیرویی در اختیار ندارم که با آن از ارتکاب گناهان باز گردم مگر آن زمانی که مرا برای محبت با خودت بیدار کنی.
آری، کلید ترک گناه عشق و محبت به خداوند است و این در گروی عشق و محبت به حجت اوست. اگر می خواهیم برای همیشه از دام گناه رهایی پیدا کنیم و از چاه ظلمانی غیبت نجات یابیم، باید به ریسمان محبت و مودت و توسل به حجت خدا یعنی حضرت بقیة الله الاعظم علیه السلام متمسک شویم.
