مدرسه علمیه کوثر کاشان

بیت حضرت آیت الله یثربی رمضان 1434

هنوز یاد وخاطره مردی بزرگ که سالهای طولانی برای برپایی سنگرهای علم ودانش تلاشی بی وقفه نمود، را به خاطر داریم . آری ، همان کوچه ای که هنوز صدای قدم هایش از آنجا به گوش می رسد . نزدیک افطار بود،هر چه قدم برمی داشتیم صدای هیاهو وشلوغی بیشتری شنیده می شد. پله هایی که خشت خشتش را با خون دل وعشق به این شهر و دیار، ساخته بود را، پیمودیم.
لحظه ورود مان به حسینیه حضرت آقا ، لحظه به یاد ماندنی و خاطره انگیزی بود؛ آری ما مهمان سفره ای بودیم که بانی آن مردی بزرگ بود، مردی از جنس آفتاب، مردی از خاندان کرامت.
با شنیدن صدای اذان واقامه نماز جماعت، فضای حسینیه عطر وبوی دیگری به خود گرفت؛ پس از اقامه نماز کنار سفره افطار نشستیم و زیرلب دعای « لک صمنا » را زمزمه کردیم.براستی که میزبان سنگ تمام گذاشته بود؛ محفل، محفلی صمیمانه بود وما با حضور در کنار دیگر عزیزان مبلغ واساتید محترم خرسند شدیم.
پس از مراسم افطاری، از سخنان حضرت آیت الله میر سید محمد یثربی ، فرزند بزرگوار مرحوم آقا، بهره مند شدیم .ایشان ضمن خوش آمد گویی به حضار محترم ، به تأکید بر اعتدال در جامعه روحانیت پرداخته و در پایان از همه عزیزانی که دراین مراسم شرکت کرده اند؛ کمال تشکر و قدردانی را به عمل آوردند.
پس از پایان مراسم وخداحافظی از فرزندان محترم مرحوم آقا، به فکر فرو رفتم که این شهر پس ازگذشت هفت سال از رحلت آن بزرگوار، هنوز وامدار خدمات ارزنده ای است که ایشان در راه اعتلای فرهنگ اسلامی به پا داشتند.

آیا براستی ما قدردان این زحمات بوده ایم …؟؟؟