به بهانه ویرانی بقیع
24 مرداد 1392 توسط یثربی
جلوه جنت به چشم خاکیان دارد بقیع
گر حصار کعبه را جبریل دربانی کند
شب که تاریک است ودربر روی مردم
24 مرداد 1392 توسط یثربی
بقیع بهشت گمشده
در فضیلت بقیع احادیث متعددی از رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) نقل گردیده است. درحدیثی چنین فرمود: «از بقیع هفتاد هزار نفر که صورتشان مانند ماه شب چهارده است محشور خواهد شد وبدون حساب وارد بهشت می شوند.»
ودر حدیثی دیگر چنین آمده است: که رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) در بقیع حضور می یافت واهل قبور را این گونه مورد خطاب قرار می داد: درود بر شما، خدا ما وشما را بیا مرزد وشما پیش آهنگان ما بودید وما هم در پی شما خواهیم آمد.
بقیع تا یکصد سال پیش، دیوار وحصاری نداشت، اما اکنون با دیواری بلند محصور گشته واز گذشته تا کنون، مسلمانان از هر فرقه و مذهبی پس از زیارت پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) به آنجا رفته واهل بیت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) ودیگر آرمیدگان دراین مکان مقدس را زیارت می کنند.
توجه والیان به قبرستان بقیع
والیان مدینه در طول تاریخ، مقابر اهل بیت(علیهم السلام)،همسران گرامی پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) ویاران آن حضرت وتابعین مشهور مدفون در بقیع را، با سنگ نوشته های هنری وبناهای عظیم وضریح های ثمین، مشخص ودر باز سازی ها وباز آفرینی ها، پیوسته حراست وحفاظت از آنها را برعهده می گرفتند. تا پیش از سلطه وهابیان برحجاز، تصاویر گویا وروشنی از این مکان مقدس وبناهای ساخته شده درآن، به یادگارمانده که نمونه ای از آن تصاویر«ابراهیم رفعت پاشا» درسالهای 1318 تا 1325 ه.ق.می باشد. پس از تسلط سعودیان بر حجاز، با توجه به پیوند فکری ومذهبی آنان با محمد بن عبد الوهاب ، در هر شهر ومنطقه ای که وارد می شدند، آثار وابنیه ساخته شده بر روی قبور بزرگان صدر اسلام را خراب و ویران می کردند.
وهابیان بار نخست در سال 1221 ه.ق بخشی از بناهای قبرستان بقیع را ویران نموده و سپس با تکمیل سلطه خود بر حجاز در شوال 1433 ه.ق کلیه این بناها وگنبد ها وآثار را ویران واموال واشیای گرانقیمت موجود در این اماکن را به تاراج بردند ونه تنها در مدینه، بلکه در هر جا گنبد وبارگاهی وزیارتگاهی،بود به ویرانی آن اقدام کردند. از جمله تخریب ها، از بین بردن مرقد مطهر چهار امام معصوم(علیهم السلام)، گنبد مرقد مطهر جناب عبدالله وآمنه، پدر ومادر حضرت رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) ونیز مزار همسران آن بزرگوار، قبر مالک، قبر حمزه عموی گرامی پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم) بود که با بیان شروطی برای اهل مدینه و درصورت پذیرش آنها ، تعرضی نسبت به آنان نداشته باشند آن شروط عبارتند:
-باید پرستش پروردگار متعال براساس معتقدات آیین وهابیت انجام پذیرد.!!!
-بایداحترام حضرت رسول(صلی الله علیه آله وسلم) بر اساس معیار هایی که از طرف پیشوای وهابیان معین و مقرر گشته، رعایت گردد.!!!
-باید گنبد وبارگاه همه مقابر و مراقدی که در داخل مدینه منوره ویا در نواحی آن موجود است، تخریب گردد.!!!
-همه باید دین وآیین نیاکان خود را ترک نموده، به دین وآیین وهابیت در آیند وپس از این ، براساس آیین وهابیت به احکام دین عمل نمایند.!!!
-هر کس باید معتقد شود که به محمد بن عبد الوهاب از سوی خداوند رحمان الهام شده، آیین او مذهب حق می باشد وباید او را به عنوان مجدد دین واحیا گر مذهب بشناساند.!!!
-کسانی که در دین نیاکان خود پایداری نشان دهند و آیین وهابیت را نپذیرند، باید با ابزار خشم و غضب واجرای جور ستم در تنگنا قرار گیرند واهانت وتحقیر شوند.
-علمایی را که از پذیرش آیین وهابیت سر بازمی زنند، باید به قتل برسانند ویا مخفیگاه آنان را به امرای وهابی گزارش کنند.!!!
-وهابیانی را که برای حفاظت از حصار مدینه تعیین خواهند شد، به داخل حصار راه دهند.
-هر گونه امر ونهی که از وهابیان، در مورد مسائل مذهبی وسیاسی اعلام شود، هر قدر سخت و توانفرسا باشد، باید از صمیم دل پذیرا شوند و اجرا کنند ودر احترام فوق العاده امرای وهابی بکوشند!!!
آری،اینها همان بند های است که برای رهایی ما شیعیان نوشته شد، بند هایی که سنگینی اش از غل جامعه سخت ترو وحشتناک تر بود
مولای غریبمان! تا آخرین قطره های خون خود در راه دفاع از تو جانبازی خواهیم کرد.مولا جان! شیفتگان کویت را پذیرا باش.
عید فطر و اعمال آن
17 مرداد 1392 توسط یثربی
روز اول ماه شوال را بدين سبب عيد فطر خواندهاند كه در اين روز، امر امساك و صوم از خوردن و آشاميدن برداشته شد و رخصت داده شد كه مؤمنان دراین روز افطار كنند و روزه خود را بشكنند. فطر به معناى خوردن و آشاميدن است و گفته شده است كه به معناى آغاز خوردن و آشاميدن نيز هست. به همين دليل است كه پس از اتمام روز و هنگام مغرب شرعى در روزهاى ماه رمضان، انسان افطار مىكند، يعنى اجازه خوردن، پس از امساك از خوردن به او داده مىشود.از سخنان معصومين(علیهم السلام) چنين استفاده مىشود كه روز عيد فطر، روز گرفتن مزد است، و لذا در اين روز مستحب است كه انسان بسيار دعا كند و به ياد خدا باشد و روز خود را به بطالت و تنبلى نگذراند و خير دنيا و آخرت را بطلبد.
عيد فطر داراى اعمالی است كه در روايات معصومين(علیهم السلام) به آنها پرداخته شده است.
واما اعمال آن :
اولاً :غسل ،ثانیاً :اینکه که پیش از نماز عید در اول روز افطار کنی وبهتر آن که به خرما یا شیرینی باشد وشیخ مفید فرموده : مستحب است تناول کردن مقدار کمی از تربت سید الشهداء(علیه السلام) که شفا برای هر دردی است. ثالثاً : دادن زکات فطره که واجب مؤکد وشرط قبولی روزه ماه رمضان و سبب حفظ انسان تا سال دیگر وحق تعالی آن را مقدم بر نماز ذکر فرموده است. رابعاً : نماز عید فطر، که دو رکعت است و در قنوت نماز عيد مىخوانيم:
«…. أسئلك بحق هذا اليوم الذي جعلته للمسلمين عيداً و لمحمد صلى الله عليه و آله ذخراً و شرفاً و كرامة و مزيداً ان تصلى على محمد و آل محمد و ان تدخلنى في كل خير ادخلت فيه محمداً و آل محمد و ان تخرجنى من كل سوء اخرجت منه محمداً و آل محمد، صلواتك عليه و عليهم اللهم انى أسئلك خير ما سئلك عبادك الصالحون و اعوذ بك مما استعاذ منه عبادك المخلصون».
بارالها! به حق اين روز كه آن را براى مسلمانان عيد و براى محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) ذخيره و شرافت و كرامت و فضيلت قرار داد، از تو مىخواهم كه بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه وآله وسلم ) درود بفرستى و مرا در هر خيرى وارد كنى كه محمد و آل محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) را در آن وارد كردى! و از هر سوء و بدى كه محمد و آل محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) را از آن خارج ساختى خارج كن! درود و صلوات تو بر او و آنها! خداوندا، از تو مىطلبم آنچه بندگان شايستهات از تو خواستند و به تو پناه مىبرم از آنچه بندگان خالصت به تو پناه بردند.
16 مرداد 1392 توسط یثربی
گفتار امیر مؤمنان درباره ی عید فطر
خداوندا به ما رحم کن و با غفران و آمرزشت ما را ببخش که تو والا و بزرگ
مرتبه‌ای.امروز روزی است که خداوند آن را برای شما مسلمانان عید قرار داده و شما را شایسته و سزاوار این عید ساخته است. پس همواره به یاد خدا باشید تا خدا نیز به یاد شما باشد. او را بخوانید تا اجابت کند، در این روز سعید، زکوة فطرهخویش را بپردازید که به راستی این سنت پیامبر شماست و از سوی پروردگار بر شما واجب شده است.
امير المؤمنين(علیه السلام) در يكى از اعياد فطر خطبه اى خوانده اند و در آن مؤمنان را بشارت و مبطلان را بيم داده اند:
اى مردم! اين روز شما روزى است كه نيكوكاران در آن پاداش مى گيرند و زيانكاران و تبهكاران در آن مايوس و نااميد مى گردند و اين شباهتى زياد به روز قيامت دارد. پس با خروج از منازل و رهسپارى به سوى جايگاه نماز عيد، خروجتان را از قبر و رفتنتان را به سوى پروردگار به ياد آوريد، و با ايستادن در جايگاه نماز، ايستادن در برابر پروردگارتان را ياد كنيد، و با بازگشت به سوى منازل خود، بازگشتتان به سوى منازلتان در بهشت برين را متذكر شويد. اى بندگان خدا. كمترين چيزى كه به زنان و مردان روزه دار داده مى شود، اين است كه فرشته اى در آخرين روز ماه رمضان به آنان ندا مى دهد و مى گويد: هان! بشارتتان باد، اى بندگان خدا كه گناهان گذشته تان آمرزيده شد! پس به فكر آينده خويش باشيد كه چگونه بقيه ايام را بگذرانيد؟
ميزان الحكمه، محمدى رى شهرى، ج 7، ص 131-132