مدرسه علمیه کوثر کاشان

  • تماس  

ضرورت شناخت امام

26 مرداد 1393 توسط یثربی

 

رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم فرموده است:
مَن ماتَ ولَم يَعرِفْ اِمامَ زَمانِهِ ماتَ ميتَةَ جاهليّة
هركس بميرد در حاليكه امام زمان خودش را نشناخته باشد مرگِ او، مرگ دوران جاهليّت است.
به عبارتى ديگر همانند مردمان دوران جاهليّت از دنيا رفته و از اسلام بهره ‏اى نبرده است، آن دينى كه توحيد ونبوّت ومعاد هم در آن باشد امّا ولايت در آن نباشد دين نيست، گمراهى و ضلالت است، چنانچه در ابتداى دعا در زمان غيبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف چنين آمده است:
«اَللّهمّ عَرِّفْنى حُجَّتَكَ فَاِنّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْني حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَن دينى»
و شناخت امام به اندازه ‏اى مهمّ و داراى اهمّيّت است كه مى‏ توان گفت: بدون معرفت امام شناخت كامل خداوند ممكن نيست امام ‏صادق‏‏ علیه السلام فرموده‏ اند: « …بنا عبداللَّه و لولانا ماعرف اللَّه …»
و در حقيقت امام ‏شناسى پايه و اساس خداشناسى است.
و امام حسين‏‏ علیه السلام سرور خداشناسان عالم به اين مطلب تصريح فرموده ‏اند، هنگامى كه از آن حضرت پرسيدند:
اى فرزند رسول خدا، معرفت و شناخت خدا چيست و چگونه است؟
فرمود: معرفت‏ خدا اين ‏است ‏كه ‏مردم‏ هر عصر و زمانى ‏امام ‏و پيشواى خود رابشناسند، آن‏ امامى ‏كه ‏اطاعت ‏او را خداوند برهمگان ‏واجب ‏فرموده است.1)
رسول خدا‏ صلی الله علیه و آله در ضمن حديثى فرموده‏ اند: «من عرفنا فقد عرف اللَّه»؛ هر كه ما را شناخت خدا را شناخته است. (3 (2
__________________________________
1) بحار،ج‏26ص‏246 ح‏14.
2) بحارالانوار: ج 23 ص 93.
3) بحار، ج‏26 ص‏342 ح‏13.

 نظر دهید »

السلام علیک یا سید الکریم عبدالعظیم حسنی

21 مرداد 1393 توسط یثربی

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

امام هادي‏ عليه السلام به حمّاد رازي فرمودند :

إذا أشكَلَ عَلَيكَ شَي‏ءٌ مِن أمرِ دينِكَ بِناحِيَتِكَ ، فَسَلْ عَن عَبدِ العَظيمِ بنِ عَبدِاللَّهِ الحَسَنِيّ‏ عليه السلام

هرگاه در قلمرو خود در كار دين به مشكلي دچار شدي ، آن را با عبد العظيم حسني در ميان بگذار

مستدرك الوسائل ، ج ۱۷ ، ص ۳۲۱ .

امام هادي‏ عليه السلام فرمودند:

مَرحَباً بِكَ يا أبَاالقاسِمِ أنتَ وَلِيُّنا حَقاً

اي ابوالقاسم ! خوش آمدي ، تو حقيقتاً دوستدار ما هستي

بحار الأنوار ، ج ۶۹ ، ص ۲ .

امام هادي‏ عليه السلام به مردي از اهالي ري كه به زيارت امام حسين‏ عليه السلام رفته بود فرمودند :

أما إنَّكَ لَو زُرتَ قَبرَ عَبدِالعَظيم عِندَكمُ لَكُنتَ كَمَن زارَ الحُسَينَ ‏عليه السلام

اگر قبر عبد العظيم را در شهر خود زيارت كني ، چنان است كه گويي امام حسين‏ عليه السلام را زيارت كرده ‏اي

كامل الزيارات ، ص ۳۲۴ .

 1 نظر

السلام علیک یا حمزة بن عبدالمطلب

20 مرداد 1393 توسط یثربی

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

در این روز جناب حمزه بن عبدالمطلب سلام الله علیه عموی پیامبر به شهادت رسید. آن حضرت برادر رضاعی پیامبر صلی الله علیه و آله بود، چون آن دو بزرگوار از زنی به نام ثویبه شیر خورده بودند. آن حضرت مردی شجاع و با هیبت بود و در این جنگ بدست وحشی و به دستور هند همسر ابوسفیان کشته شد. هند به خاطر کشته شدن پدر و برادر و عمویش در جنگ بدر، ابتدا قصد نبش قبر پیامبر را داشت ولی کفار قریش از ترس نبش قبور امواتشان مانع شدند. او وحشی را با وعده هایی به کشتن پیامبر و امیرالمؤمنین و حمزه علیهم السلام تحریک کرد. وحشی گفت: از کشتن پیامبر و پسر عمویش علی علیه السلام عاجزم ولی برای کشتن حمزه کمین می­ کنم. او در میدان جنگ با نیزه ای بر سینه و یا شکم مبارک حضرت زد و آن حضرت را به شهادت رساند. وقتی خبر به هند رسید، آن خبیث دستور داد سینه آن حضرت را بشکافد و جگر مبارک آن حضرت را بیرون آورد. وقتی خواست به جگر مبارک آن حضرت دندان بزند. دندانهای نحسش کارگر نشد. همچنین هند گوشها و بینی و … آن حضرت را جدا کرد و به گردن انداخت. پیامبر وقتی آن حضرت را با آن وضع دیدند، گریستند و عبای مبارک را روی او کشیدند که خواهرش صفیه او را به این حال نبیند و فرمودند: « یا عم رسول الله و اسد الله و اسد رسوله … یا فاعل الخیرات، کاشف الکربات … » و همچنین فرمودند: « ولکن حمزه لا بواکی له … » « و اما حمزه گریه کن ندارد… » . امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها و صفیه و دیگران بر او گریستند و در واقع اولین مجلس عزا در صدر اسلام برای حمزه بپا شد و او را در احد به خاک سپردند. بعد از چهل سال که معاویه خواست نهری از احد عبور دهد با قبر حضرت حمزه برخورد نمود و سر بیلها به پای حضرت حمزه برخورد کرد و فورا خون جاری شد.

حضرت رضا علیه السلام به نقل از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: « بهترین برادران من امیرالمؤمنین علیه السلام و بهترین عموهای من حمزه سلام الله علیه است.

 1 نظر

صفای ضریح

14 مرداد 1393 توسط یثربی

از صفای ضریح دم نزنید
حرفی از بیرق و علم نزنید
گریه های بلند ممنوع است
روضه كه هیچ، سینه هم نزنید
كربلا رفته ها! كنار بقیع
حرفی از صحن و از حرم نزنید
زائری خسته ام نگهبانان
به خدا زود می روم نزنید
زائری داد زد كه نامردان
تازیانه به مادرم نزنید
غربت ما بدون خاتمه است
مادر ما همیشه فاطمه است
كاش درهای صحن وا بشود
شوق در سینه ها به پا بشود
كاش با دست حضرت مهدی
این حرم نیز با صفا بشود
كاش با نغمۀ حسین حسین
این حرم مثل كربلا بشود
در كنار مزار ام بنین
طرحی از علقمه بنا بشود
پس بسازیم پنجره فولاد
هر قدر عقده هست وا بشود
چهار تا گنبد طلایی رنگ
چهار تا مشهد الرضا بشود
این بقیعی كه این چنین خاكی ست
رشك پروانه های افلاكی ست
در هوایش ستاره می سوزد
سینه با هر نظاره می سوزد
هشت شوال آسمان لرزید
دید صحن و مناره می سوزد
بارگاه بقیع ویران شد
دل بی راه و چاره می سوزد
این حرم مثل چادر زهراست
كه در این جا دوباره می سوزد.

 4 نظر

تهذیب نفس

12 مرداد 1393 توسط یثربی

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

بهترین دعا براي تهذيب نفس

دعا و گريه ، يکي از بهترين راه هاي معرفت و کمال است که انسان را به خدا نزديک و نزديک تر مي کند .به گفته بيشتر علماي اخلاق دعاي بيستم صحيفه سجاديه، جزو بهترين دعاها براي تهذيب نفس و پاک شدن از گناهان است. این دعا به دعاي «مکارم الاخلاق »معروف است.

قسمت هايي از دعاي مکارم الاخلاق:

خدايا! بر محمد و آل او درود فرست وايمان مرا به کامل ترين ايمان برسان ويقين مرا بهترين يقين قرار ده ونيت مرا به بهترين نيت ها به پايان رسان و عمل مرا به نيکوترين اعمال مقرر فرما.

خدايا! هرگاه عمر من چراگاه شيطان شود،قبض روحم کن؛ پيش از آنکه خشم تو بر من سبقت گيرد يا غضب تو در مورد من حتمي شود.

خدايا! برمحمد و آل او درود فرست و کينة کينه توزان رابراي من به محبت، وحسد اهل ستم را به دوستي، وبدگماني مردم شايسته رابه اطمينان،ودشمني نزديکانم را به دوستي، وآزار و عقوق خويشانم را به احسان،وخوار کردن نزديکانم را به ياري دادن، و دوستي ظاهري اهل مکر با من را به محبت حقيقي مبدل ساز.

خدايا! برمحمد و آل او درود فرست و استوارم دار تا به کسي که به من خيانت کرده است،به خير خواهي پاسخ دهم و به کسي که ترکم کرد،به نيکي پاداش دهم، کسي که مرا محروم کرده،با بخشش تلافي کنم، کسي که از من بريده، با پيوستگي مکافاتش کنم وکسي که غيبت مرا کرده، با او مخالفت کنم؛ به خوبي ياد کردن او.

خدايا آراسته کن مرا به زينت پرهيزگاران در گسترش عدل؛ فرو بردن خشم؛ خاموش ساختن آتش فتنه، جمع کردن مردم پراکنده؛ آشتي دادن ميان دو نفر؛ آشکار ساختن معروف؛ پنهان داشتن عيب هاي ديگران؛ خوش رويي و فروتني؛ خوش رفتاري و ايثار؛ گفتن حق اگر چه سخت باشد؛ دوري از اهل بدعت و کساني که به رأي خودشان عمل مي کنند.

پروردگارا! آنچه را که زبانم جاري سازد، از تلفظ ناسزا يا هرزه گويي يا ريختن آبروي مردم يا گواهي باطل يا غيبت کردن مؤمن غايب يا دشنام به مؤمن حاضر و مانند اين صفات ناپسند را تبديل کن به ذکر حمد خويش و غرق شدن در ثنا گويي ات و گرويدن بر مجد و عظمتت و سپاس گزاري در برابر نعمتت و اعتراف به احسانت و شمارش نعمت هايت.

 نظر دهید »
  • 1
  • ...
  • 10
  • 11
  • 12
  • ...
  • 13
  • ...
  • 14
  • 15
  • 16
  • ...
  • 17
  • ...
  • 18
  • 19
  • 20
  • ...
  • 38
  • خانه
  • اخیر
  • آرشیوها
  • موضوعات
  • آخرین نظرات

جستجو

موضوعات

  • همه
  • احادیث
  • اخلاقی
  • بانوی عالمین
  • اخبار مدرسه
  • اهل البیت(علیهم السلام)
  • بدون موضوع
  • امامزادگان

ذکر ایام

ابزار

تاریخ

تاریخ روز

جعبه حدیث

تمزها

ثانیه شمار غیبت

log

ساعت

آمار

آمارگیر وبلاگ

  • کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان
  • تماس