مدرسه علمیه کوثر کاشان

حدثنا أبو بكر بن نمير عن العلاء بن صالح عن المنهال بن عمرو عن عباد بن عبد الله قال سمعت علياً علیه السلام يقول:

أنا عبدالله و أخو رسوله و أنا الصديق الأكبر لا يقولها بعدي إلا كذاب مفتري ولقد صليت قبل الناس بسبع سنين.

من عبد خدا و برادر رسول خدا هستم و من صديق اكبر هستم، قبل از آنكه مردم نماز بخوانند، هفت سال قبل از مردم من نماز خواندم. هر كس بعد از من بگويد من صديقم او دروغگو است.

جناب حاکم نیشابوری درباره این حدیث مي‌گويد: صحيح علي شرط شيخين.

منبع:

1. سنن ابن ماجه، ج 1، ص 44

2. المصنف ابن ابی شیبه کوفی، ج 7، ص 498

3. مستدرک حاکم نیشابوری، ج 3، ص 112

شناخت مؤمن و کافر
ابوذر نقل می کند که روزی در منزل ام سلمه مشغول شنیدن حدیث از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله بودم که در این حال امیرالمومنین علیه السلام وارد شدند در این حال پیامبر صلی الله علیه واله از شدت شوق صورتش نورانی شده و بلند شدند امیرالمومنین علیه السلام را در بغل فشردند و پیشانی حضرتش را بوسیدند و فرمودند: ای اباذر! آیا این فردی که داخل شد را آنطور که باید به حق معرفتش میشناسی؟
عرض کردم این برادر شما و پسر عم شما و همسر فاطمه سلام الله علیها و پدر حسنین علیهما السلام هستند. سپس پیامبر شروع به شمردن فضایل ایشان کرده و فرمودند:
ای اباذر! خدای تعالی برهریک از ارکان عرش هفتاد هزار فرشته قرار داده که ذکر وعبادتی ندارند جز دعا برای علی و شیعیان او و نفرین بر دشمنانش.
ای اباذر! اگرعلی نبود حق از باطل ومومن از کافر شناخته نمی شد.
آن کلمه که بر اهل تقوی لازم شده علی است که هر کس او را دوست بدارد مؤمن , هرکس او را دشمن بدارد کافر و هرکس ولایت او را رها نماید گمراه , و هر کس ولایت او را انکار کند مشرک است.
ای اباذر! کسی که ولایت ما را انکار کند کر و کور و گنگ وارد محشر شود.
سپس او را در ظلمات قیامت افکنند و او با صدای بلند گوید:
«یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله»
در گردن او طوقی از آتش است که سیصد شعبه دارد, بر هر کدام شیطانی است, از هنگامی که او از قبر درآید تا وقتی که داخل آتش شود (آن شیاطین) به صورت او تف اندازند.

منابع:
1. تفسیر فرات، ص 370-372
2. بحار جلد، ج 40، ص 55-56
3. تأویل الایات، ص 831- 832

اسم اعظم خدا

روزی حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) در راهی می گذشت، یک نفریهودی که ازیهودی های خیبر بود با آن حضرت همراه شد دربین راه به دره ای که براثر سیل آب زیاد در آن جمع شده بود رسیدند،یهودی فورا پارچه ای را که نخ یا پشمی بود به خود پیچید وروی آب به راه افتاد مقداری که رفت امیرالمؤمنین(علیه السلام) را صدازد وگفت: اگر آنچه من می دانم تومیدانستی از آب عبور میکردی همانطور که من عبور کردم.

امیرالمومنین (علیه السلام) به اوفرمودند: قدری توقف کن سپس اشاره ای فرمود فورا آب منجمد گردید و سفت شد و به روی آن به راه افتاد. یهودی که چنین دید خودرابر قدم های امیرالمومنین (علیه السلام) انداخت وعرض کرد: ای جوانمرد چه چیزی گفتی که آب را به سنگ تبدیل کردی؟ امیرالمومنین فرمود: تو چه گفتی که برروی آب عبورکردی؟ عرض کرد: من خدارابه اسم اعظم اوخواندم. امیرالمومنین (علیه السلام)فرمود: اسم اعظم خداچیست؟ عرض کرد: اسم جانشین پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) امیرالمومنین فرمود: من جانشین پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) هستم. یهودی به حقانیت آن حضرت اعتراف کرد واسلام آورد.

منابع:

1. مشارق الانوار، ص172

2. مدینة المعاجزج1، ص430، ح290

بهترین و حساسترین ساعات برای نیایش و دعا همان لحظاتی است که حضرت زهرا سلام الله علیها انتخاب کرده و آن آخرین ساعت و لحظات جمعه است.

حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها فرمود: از پدرم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم شنیدم که فرمود: در روز جمعه ساعتی است که هرکس در آن دعاکند و از خداوند حاجت ونیاز خود را مسئلت نماید شک نیست که حاجتش بر آورده خواهد شد، وی گوید: به پدرم عرض کردم آن ساعت چه ساعتی است؟

فرمود: آنگاه که نصف خورشید وقت غروب در دامنه افق مشخص شد، لحظه استجابت دعاست. حضرت فاطمه سلام الله علیها پس از آن به غلام خود دستور میداد تا بر فراز بام قرار گیرد، همینکه وقت غروب آفتاب فرا رسید، حضرتش را باخبر سازد تا دعا نماید.

منبع: بیت الاحزان شیخ عباس قمی.

ابن عباس می گوید وقتی آیه (وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ) (یس12) هرچیزی را در امام مبین جمع کرده وشمارش نمودیم"نازل شد. ابوبکر وعمر برخاستند و گفتند: ای رسول خدا مقصود از امام مبین چیست؟ آیا تورات هست؟ حضرت فرمود: نه، گفتند: آیا منظورانجیل است؟ حضرت فرمودند: نه گفتند: پس حتما قرآن است. حضرت فرمودند: نه، دراین هنگام امیرالمومنین علی(علیه السلام) وارد شد. پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره به حضرت علی (علیه السلام) کردند و فرمودند: او امام مبین است که خدا هرچیز را در او فراهم آورده است، و همانا خوشوقت وسعادتمند به تمام معنا کسی است که امیرالمومنین (علیه السلام) را دردوران زندگی وپس از مرگ دوست داشته باشد وگمراه وبدبخت به تمام معنا کسی است که با علی (علیه السلام) دردوران زندگی و پس ازمرگ خود دشمنی کند.

منابع: مشارق الانوار، ص55